Op 18 juli kwam et bericht dat Nirwana was afgesloten van het elektriciteits netwerk.
Natuurlijk direct de Nuon gebeld of ze wel helemaal lekker zijn.
Ruim 2 jaar ben ik bezig geweest om het bij de Nuon duidelijk te krijgen dat wij niet 2 klantnummers hebben, maar 1. De gemeente Dronten is er zelfs bijgehaald en die heeft uiteindelijk voor elkaar gekregen wat ons niet lukte. Vervolgens moesten we eindafrekeningen en jaarrekeningen ontvangen, wat dus niet het geval was. Vervolgens kwam er een brief met daarin het bericht dat er een verhuizing is geboekt en dat omze meterstand 83000 kwh is. PARDON!!! Dat was dus 67000 kwh hoger dan de daadwerkelijke meterstand! Telefoontje hier & daar, de fakturen werden bevroren omdat het verschil zo groot was en er een credit nota gemaakt zou worden en nog een kopie jaarrekening gestuurd zou worden.
Ik had nog nagevraagd of alles nu op 0 stond en dat was het geval. Na een week of 3nog maar eens gebeld waar de creditnota en kopie jarrekening bleven. Het werd nog maar eens opgestuurd. 4 weken later nog maar ens gebeld waar ze bleven, nogmaals adres gecheckt. Ja hoor gewoon naar het leveringsadres sturen terwijl daar niets geen brievenbus is en wij al zeker 15 jaar een postbus hebben die ook bij hun in het systeem staat. Mevrouw we sturen het nu naar het postbus adres. Weer niet ontvangen. Nog maar eens gebeld, weer niets. Verder heb ik het toen maar ff los gelaten, zoek het dan ook maar uit, ik heb mijn best gedaan. Tja totdat we 18 juli afgesloten werden. Weer in de telefoon.
Gesprek 1 - mevrouw, we kunnen u niet helpen, het is uw eigen schuld u moet gewoon betalen.
Gesprek 2 - Mevrouw, ik verbind u door: vervolg - mevrouw ik kan niets voor u betekenen we kunnen u niet weer aansluiten:
Gsprek 3 - (werd spontaan voor het eerst in 2,5 jaar eens teruggebeld door iemand van Nuon) Mevrouw, wilt u de meterstanden doorgeven, ik kan misschien toch nog iets betekenen.
Gesprek 4 - Mevrouw bedankt voor de meterstanden, ik ga het nakijken en bespreken, er zit toch wel een groot verschil in, wilt u een afspraak maken dat er iemand bij u langs komt om de meters en standen te controleren?
Gesprek 5 - Mevr ik bel u volgende week voor een afspraak.
Gesprek 6 - (controleurs zijn nog niet ens geweest) Mevrouw, als u niet betaald kan ik toch niets voor u doen, ik kan u alleen maar adviseren via internet een klacht in te dienen.
Gesprek 7 - (na de klacht via internet ondertussen ook al met Essent gebeld) Mevrouw we hebben uw klacht ontvangen en bellen u binnen 10 dagen terug.
Gesprek 8 - Mevrouw, ik begrijp dit,dit en dat uit het systeem, wilt u het verhaal nog eens vertellen? Meneer, wat gebeurd er nou als we eventueel naar een andere energiemaatschapij gaan? Nou dat kan niet want de netbeherder is niet betaald en die zal u ook niet aansluiten. Pardon? betalen jullie de leveranciers niet dan? Zij belasten toch jullie en jullie berekenen het met winst door aan ons? Mevrouw dat weet ik niet, ik ga uw verhaal intern bespreken ik bel uiterlijk dinsdag terug.
Gesprek 9 - Mevrouw we zijn er uit. Het grootste gedeelte was onze fout, de jaarrekeningen mag u over 36 termijnen terugbetalen, de termijnnota's moeten wel z.s.m., Daarbij moet u nog heraansluitkosten betalen. Hoe wilt u de termijnen betalen want dan kunnen we evt een betalingregeling treffen en u direct wer aansluiten. Hmm nou dat weet ik niet hoor... ben de penningmeester niet, kan ik u terugbellen? Mevrouw ik bel u maandag terug.
Ik dacht zo dat ze die heraansluitkosten in hun reet kunnen steken, het contract bij Essent is getekend want met de afsluiting heeft Nuon min of meer besloten dat wij geen klant meer van hun zijn. Alle kosten van stroom aan Nuon terug betalen in 3 jaar en lekker nieuwe stroom trekken van Essent, nog met popcultuur korting ook.
Maar. uiteindelijk heb ik me niet laten overrompelen door die lui en heb ik niet geaccepteerd dat ze ons zouden naaien met als gevolg dat ze nu weer toegeven dat wij gelijk hebben en zij niet.
Dus winnen voelt goed!
vrijdag, juli 28, 2006
dinsdag, juli 25, 2006
Spit
Afgelopen vrijdag naar Zwarte Cross geweest alwaar The Shavers een optreden verzorgden. Leuk natuurlijk want het is een groot festival. Het was ook lekker druk in de tent, maar daardoor wel verschrikkelijk warm. Ik vond het weer een super optreden, wel wat rare fouten en iemand uit het publiek die een bekertje met bier tegen Johannes zijn hand aangooide. Verschrikkelijk vind ik dat, maar helaas hoort het er wel bij bij zo'n boeren feest. Want dat is iets wat ik verschrikkelijk vond. Vooral die lompe dronken mannen die je expres in de weg gaan lopen omdat ze je een mooie meid vinden. ROT OP MAN ik heb last van mijn rug!
's Middags had ik eerst fysio therapie gehad en onderweg naar ZC bleek dat mijn rug wat pijnlijk was. Toen ik bij het festival uit mijn auto stapte kon ik bijna niet meer op mijn benen staan. Omdat ik perse naar dit festival wilde heb ik doorgezet, maar erg goed was dat niet voor mijn rug en mijn emoties. De combi van zere rug, moe van pijn een een super geluid en enthousiast publiek tijdens the Shavers veroorzaakten nog voor de toegift biggelende tranen. Dan maar ff uitbrullen en weer door. Ondertussen ging alles steeds moeilijker, maar ook Action in DC zou nog een optreden verzorgen en ook die wilde ik graag zien. Dus we bleven stug hangen. Ook Action in DC was fantastich.
Zaterdag bleek mijn rug echt killing, door je rug en benen zakken van de pijn is toch niet echt super en dus heb ik me redelijk rustig gehouden aan de bar in Nirwana. Beetje Alcohol tegen de pijn.
Zondag vooral liggend op de bank doorgebracht, en dat terwijl ik zo graag ff lekker naar het strand of het bos had willen gaan.
Gisteren moest ik naar de manueel therapeut die de diagnose van mijn nieuwste klacht snel klaar had. Spit.
Ik voelde me de laatste maanden al een beetje een oma omdat ik zo stijf ben en nu dus dit. Iets wat veel vooral oudere mensen krijgen komt mij op mijn 26e bezoeken.
Helaas betekend dat dat ik ondanks dat ik veel moet bewegen (vooral lopen) ook veel rust moet houden. Shavers en fans sorry, maar jullie zullen me ff moeten missen, een beuk in mijn rug op dit moment is het slechtste wat kan gebeuren. Het probleem met spit is namelijk dat als je je rust en beweging niet pakt het gronisch kan worden of zelfs kan uitlopen op een hernia.
Dicky Woodstock ga ik zeker niet halen, maar Popweekend Schagen wil ik super graag bij zijn. Samen met Naatje en misschien Arthur maar proberen een rustig stekkie te creeren, met stoel, kruk of iets in die richting. Wie weet, en anders maar helemaal achteraan staan....(snik)
's Middags had ik eerst fysio therapie gehad en onderweg naar ZC bleek dat mijn rug wat pijnlijk was. Toen ik bij het festival uit mijn auto stapte kon ik bijna niet meer op mijn benen staan. Omdat ik perse naar dit festival wilde heb ik doorgezet, maar erg goed was dat niet voor mijn rug en mijn emoties. De combi van zere rug, moe van pijn een een super geluid en enthousiast publiek tijdens the Shavers veroorzaakten nog voor de toegift biggelende tranen. Dan maar ff uitbrullen en weer door. Ondertussen ging alles steeds moeilijker, maar ook Action in DC zou nog een optreden verzorgen en ook die wilde ik graag zien. Dus we bleven stug hangen. Ook Action in DC was fantastich.
Zaterdag bleek mijn rug echt killing, door je rug en benen zakken van de pijn is toch niet echt super en dus heb ik me redelijk rustig gehouden aan de bar in Nirwana. Beetje Alcohol tegen de pijn.
Zondag vooral liggend op de bank doorgebracht, en dat terwijl ik zo graag ff lekker naar het strand of het bos had willen gaan.
Gisteren moest ik naar de manueel therapeut die de diagnose van mijn nieuwste klacht snel klaar had. Spit.
Ik voelde me de laatste maanden al een beetje een oma omdat ik zo stijf ben en nu dus dit. Iets wat veel vooral oudere mensen krijgen komt mij op mijn 26e bezoeken.
Helaas betekend dat dat ik ondanks dat ik veel moet bewegen (vooral lopen) ook veel rust moet houden. Shavers en fans sorry, maar jullie zullen me ff moeten missen, een beuk in mijn rug op dit moment is het slechtste wat kan gebeuren. Het probleem met spit is namelijk dat als je je rust en beweging niet pakt het gronisch kan worden of zelfs kan uitlopen op een hernia.
Dicky Woodstock ga ik zeker niet halen, maar Popweekend Schagen wil ik super graag bij zijn. Samen met Naatje en misschien Arthur maar proberen een rustig stekkie te creeren, met stoel, kruk of iets in die richting. Wie weet, en anders maar helemaal achteraan staan....(snik)
maandag, juli 17, 2006
Texel, Tessel, Shavers, Schapieschapieschapie
Afgelopen weekend het hele weekend naar Texel geweest.
We vertrokken donderdag avond met de laatste boot over de waddenzee om na aankomst met volgeladen fietsen nog 13! km te fietsen naar de Camping. Ik fiets verschrikkelijk weinig en 13 km is dan echt een best end. Het begrip zadelpijn is dan al gauw weer van toepassing.
Vrijdag, weer op de fiets...... Boodschappen halen in Den Burg, en weer terug naar de Camping. 8 km. Naar het strand op De Koog, want Arthur heeft bij mij een Nasa-Win 2,5 meter vlieger gescoort 6km. Het strand was echt geen aanbeveling vrijdag, het waaide igenlijk iets te hard waardoor het zand continu over het strand suisde. Ik ging even op mijn handdoekje zitten, maar binnen 5 minuten was mijn handdoek onzichtbaar en ik de verschrikkelijke zandvrouw.
Na een drankje op het terras hebben we besloten om naar de Bios te gaan. Weer een kilometer of 8, en natuurlijk 'savonds weer terug naar de camping 4km.AAAAAAAAAAAUUUUUUUUUUUWWWWWWW. Zaterdag kon ik echt niet meer fietsen en mijn Galante vent is daardoor naar de haven gefietst, met de boot naar Den Helder gegaan en met de auto op de boot weer terug. Daarna zijn wij naar sommeltjespop geweest. Een geweldig gezellig festival war The Shavers ook een optreden verzorgd hebben. Het was een leuk optreden met vooral een fantastische opkomst in de Chevrolet.
Zondag zijn vrienden van ons ook nog even naar het eiland gekomen voor een bezoekje aan het strand. Arthur en Manuel hebben heerlijk gevliegerd en Kim en ik hebben lekker op een handdoekje ontspannen toe zitten kijken. Na deze gezellige middag wilden we nog even gezellig uit eten wat blijkbaar niet zo'n goed idee was. Het restaurant wat we uitgekozen hadden was zeer gast onvriendelijk en het eten smaakte nergens naar. Na een hoop gedoe zijn we uiteindelijk toch maar naar de snackbar geweest waar we heerlijke hamburgers gegeten hebben. Vervolgens op naar de boot en naar huis.
Manuel en Kim, ondanks het gedoe met eten was het heel gezellig en voor herhaling vatbaar!!
We vertrokken donderdag avond met de laatste boot over de waddenzee om na aankomst met volgeladen fietsen nog 13! km te fietsen naar de Camping. Ik fiets verschrikkelijk weinig en 13 km is dan echt een best end. Het begrip zadelpijn is dan al gauw weer van toepassing.
Vrijdag, weer op de fiets...... Boodschappen halen in Den Burg, en weer terug naar de Camping. 8 km. Naar het strand op De Koog, want Arthur heeft bij mij een Nasa-Win 2,5 meter vlieger gescoort 6km. Het strand was echt geen aanbeveling vrijdag, het waaide igenlijk iets te hard waardoor het zand continu over het strand suisde. Ik ging even op mijn handdoekje zitten, maar binnen 5 minuten was mijn handdoek onzichtbaar en ik de verschrikkelijke zandvrouw.
Na een drankje op het terras hebben we besloten om naar de Bios te gaan. Weer een kilometer of 8, en natuurlijk 'savonds weer terug naar de camping 4km.AAAAAAAAAAAUUUUUUUUUUUWWWWWWW. Zaterdag kon ik echt niet meer fietsen en mijn Galante vent is daardoor naar de haven gefietst, met de boot naar Den Helder gegaan en met de auto op de boot weer terug. Daarna zijn wij naar sommeltjespop geweest. Een geweldig gezellig festival war The Shavers ook een optreden verzorgd hebben. Het was een leuk optreden met vooral een fantastische opkomst in de Chevrolet.
Zondag zijn vrienden van ons ook nog even naar het eiland gekomen voor een bezoekje aan het strand. Arthur en Manuel hebben heerlijk gevliegerd en Kim en ik hebben lekker op een handdoekje ontspannen toe zitten kijken. Na deze gezellige middag wilden we nog even gezellig uit eten wat blijkbaar niet zo'n goed idee was. Het restaurant wat we uitgekozen hadden was zeer gast onvriendelijk en het eten smaakte nergens naar. Na een hoop gedoe zijn we uiteindelijk toch maar naar de snackbar geweest waar we heerlijke hamburgers gegeten hebben. Vervolgens op naar de boot en naar huis.
Manuel en Kim, ondanks het gedoe met eten was het heel gezellig en voor herhaling vatbaar!!
zaterdag, juli 08, 2006
Het vege lijf gered....
Wat een spanning gisteren zeg....
Om 16:00 van mijn werk vertrokken na een blik op de filemeldingen van de ANWB.
Het viel mee dus ik dacht lekker snel thuis te zijn, juist ja "dacht".
Zoals wel baker blijkt op vrijdag mocht het ook vandaag niet zo zijn.
Na me door de dagelijkse, maar gelukkig iets kortere files geperst te hebben reed ik de A6 op. Eindelijk gas geven op weg naar huis dacht ik nog, lekker Shavers muziekje op en gaan met die banaan.
Totdat...
Ik reed op de meest linkse van 3 banen en ineens begon mijn stuur te trekken en nog erger, links voor zakte mijn auto razend snel naar beneden totdat ik op mijn velg reed.
Tussen al dat verkeer proberen met gas erop helemaal naar echts te rijden, ging niet echt lekker. Auto's wilden niet aan de kant dus met gevaren licht op en al toeterend heb ik mezelf uiteindelijk toch helemaal naar rechte gekregen.
Nou heb ik geleerd met een lekke band nooit door te rijden, maar ja links op de snelweg ga je ook niet stoppen.
Vol schrik eerst maar ff naar huis bellen. Ik sta op de A6 met een lekke band. OOOW nou dat lukt wel toch? bandje verwisselen heb je al wel vaker gedaan, ik zie je straks.
Nou, op zoek naar de krik. Hmm niet in de kofferbak, daar wel de sleutel om mijn band los te maken, maar geen krik. FF kijken onder de auto. Ah reserve wiel en een plastib doos, daar zal de krik wel in zitten maar hoe krijg ik dat er in godsnaam onderuit?
Naja, zie ik zo wel, eerst maar kijken of ik mijn voorwiel wel los krijg want anders heeft uit alle macht proberen dat wie en die krik eronderuit te halen toch geen zin.
Nou nee, dat lukte dus niet. God wat zitten die dingen strak zeg.
Gelukkig is daar nog altijd het lidmaatschap van de ANWB, jaren niet nodig gehad en ik dacht dit jaar nog dat ik misschien maar eens niet lid moest worden. Uiteindelijk toch maar gedaan en daar was ik blij om.
Tien minuten na mijn telefoontje was de anwb er alen tien minuten later zat mijn reservewiel op zijn plaats.
Volgens meneer ANWB had ik mijn wiel nooit zelf kunnen verwisselen omdat ie verschrikkelijk vast zat, een goede reden dus om lid te blijven van de ANWB en de volgende keer moest ik gelijk maar bellen. Blijkt zelfs bij mijn persoonlijke gegevens bij de ANWB te staan dat ik een whiplash patient ben. Net als mensen boven de 60 ben ik een "risico klant" waarvan ze verwachten dat die ook voor de kleine dingen als een band verwisselen belt.
Nou jongen dat zal ik dan ook zeker doen!
Nadat ik rustig naar huis ben gereden, bleek dat mijn nek en rug die schrik en spanning niet echt konden waarderen en dus ben ik maar lekker vroeg mijn bedje in gedoken.
Straks naar M.C.S. mijn garage om een andere band te halen en dan kan ik vanmiddag lekker naar Zwolle rijden. Nog steeds wel last van mijn nek en rug, maar mijn medicijn moet daar vanmiddag optreden op het eigen bodem festival. Behalve dat ik ze al graag wilde zien vanmiddag heb ik het nu dus ook nodig!
Ik hoop dat het mooi weer blijft want The Shavers staan niet zo vaak in het zonnetje te spelen en de fans zetten de heren nou eenmaal graag in het zonnetje!
Om 16:00 van mijn werk vertrokken na een blik op de filemeldingen van de ANWB.
Het viel mee dus ik dacht lekker snel thuis te zijn, juist ja "dacht".
Zoals wel baker blijkt op vrijdag mocht het ook vandaag niet zo zijn.
Na me door de dagelijkse, maar gelukkig iets kortere files geperst te hebben reed ik de A6 op. Eindelijk gas geven op weg naar huis dacht ik nog, lekker Shavers muziekje op en gaan met die banaan.
Totdat...
Ik reed op de meest linkse van 3 banen en ineens begon mijn stuur te trekken en nog erger, links voor zakte mijn auto razend snel naar beneden totdat ik op mijn velg reed.
Tussen al dat verkeer proberen met gas erop helemaal naar echts te rijden, ging niet echt lekker. Auto's wilden niet aan de kant dus met gevaren licht op en al toeterend heb ik mezelf uiteindelijk toch helemaal naar rechte gekregen.
Nou heb ik geleerd met een lekke band nooit door te rijden, maar ja links op de snelweg ga je ook niet stoppen.
Vol schrik eerst maar ff naar huis bellen. Ik sta op de A6 met een lekke band. OOOW nou dat lukt wel toch? bandje verwisselen heb je al wel vaker gedaan, ik zie je straks.
Nou, op zoek naar de krik. Hmm niet in de kofferbak, daar wel de sleutel om mijn band los te maken, maar geen krik. FF kijken onder de auto. Ah reserve wiel en een plastib doos, daar zal de krik wel in zitten maar hoe krijg ik dat er in godsnaam onderuit?
Naja, zie ik zo wel, eerst maar kijken of ik mijn voorwiel wel los krijg want anders heeft uit alle macht proberen dat wie en die krik eronderuit te halen toch geen zin.
Nou nee, dat lukte dus niet. God wat zitten die dingen strak zeg.
Gelukkig is daar nog altijd het lidmaatschap van de ANWB, jaren niet nodig gehad en ik dacht dit jaar nog dat ik misschien maar eens niet lid moest worden. Uiteindelijk toch maar gedaan en daar was ik blij om.
Tien minuten na mijn telefoontje was de anwb er alen tien minuten later zat mijn reservewiel op zijn plaats.
Volgens meneer ANWB had ik mijn wiel nooit zelf kunnen verwisselen omdat ie verschrikkelijk vast zat, een goede reden dus om lid te blijven van de ANWB en de volgende keer moest ik gelijk maar bellen. Blijkt zelfs bij mijn persoonlijke gegevens bij de ANWB te staan dat ik een whiplash patient ben. Net als mensen boven de 60 ben ik een "risico klant" waarvan ze verwachten dat die ook voor de kleine dingen als een band verwisselen belt.
Nou jongen dat zal ik dan ook zeker doen!
Nadat ik rustig naar huis ben gereden, bleek dat mijn nek en rug die schrik en spanning niet echt konden waarderen en dus ben ik maar lekker vroeg mijn bedje in gedoken.
Straks naar M.C.S. mijn garage om een andere band te halen en dan kan ik vanmiddag lekker naar Zwolle rijden. Nog steeds wel last van mijn nek en rug, maar mijn medicijn moet daar vanmiddag optreden op het eigen bodem festival. Behalve dat ik ze al graag wilde zien vanmiddag heb ik het nu dus ook nodig!
Ik hoop dat het mooi weer blijft want The Shavers staan niet zo vaak in het zonnetje te spelen en de fans zetten de heren nou eenmaal graag in het zonnetje!
woensdag, juli 05, 2006
KRCK en slaap
Afgelopen weekend ben ik druk geweest met het schoonmaken van het nieuwe huisje van mijn zusje. Na enige tijd in Zaandam te hebben samen gewoont komt ze nu weer in Lelystad wonen.
Dat vind ik natuurlijk tot op zekere hoogte leuk. Dat ze niet meer samenwoont vind ik natuurlijk niet zo leuk, maar dat ze weer vlak bij me is wel.
Als zusjes onder elkaar kunnen we straks bellen: * Ben je thuis? # Ja. *Iets te doen? # Nee * Langskomen? # 's goed.
Dusss, en dat kan net zo lang totdat ik ga verhuizen...
Het was een hele opgaaf om een heel weekend te besteden aan het schoonmaken van een etage, het was zaterdag 28 graden en zondag 32. Daarbij was het 1 smerige janboel.
Het zou me zelfs niets verbazen als de badkamer nog nooit was schoongemaakt.
Omdat ik vrijdag na de bestuursvergadering aan de bar ben blijven hangen en een aantal biertjes achterover had geslagen had ik zaterdag niet echt een helder gevoel in mijn maag. Het moment dat ik in de badkamer keek besloot ik dus maar om dat te bewaren voor de volgende dag. Zondag de schoonmaak handschoenen aan, wasknijper op de neus en proberen zo min mogelijk op mezelf te spetteren.
Uiteindelijk is hij schoon geworden en bijna alles is kalkvrij... wat een klus!
Ik vind dat haar etage helemaal is zoals zij is. Apart behang en fel groen op de muur, laminaat op de vloer en de tegeltjes in de keuken met vrolijke kleuren beplakt. Echt Delica en erg leuk.
Uiteraard wil ik deze gelegenheid niet voorbij laten gaan:
Delicatessa!!! Gefeliciteerd met je eigen stulpje!!!
Zoals ik vorige week al vertelde moest ik naar een manueel therapeut.
Afgelopen maandag ben ik weer geweest en hij heeft me gekraakt, brr al dat gekraak in je nek.
Best beangstigend als je je realiseert dat zo iemand maar iets te ver hoeft te draaien en je vervolgens als kastplantje door het leven gaat.
Gelukkig en waarschijnlijk ook natuurlijk ging het allemaal goed, op dit moment kan ik zelfs over mijn schouder heen opzij kijken terwijl ik nooit verder dan voor mijn schouders kwam. God wat een opluchting. Hij heeft me beloofd dat hij de volgende keer verder naar beneden gaat met kraken, hopelijk gaat hij mijn hele graat af dan kan ik op volgende week op Texel lekker swingen!
Wat toevallig nou dat The Shavers daar volgende week ook zijn om op te treden...
Gisteren hebben we de nieuwe matrassen en lattenbodems gekregen, ik weet dat je aan een nieuwe matras moet wennen en dus zeg ik er nog maar even niet al te veel van. Ik weet alleen dat sommige plaatsen normaal geen last geven en nu wel en dat plaatsen die normaal wel last geven nu geen last geven.
Ik ga wel door met wennen, wie weet slaap ik binnenkort wel gewoon in 1x door.
Dat vind ik natuurlijk tot op zekere hoogte leuk. Dat ze niet meer samenwoont vind ik natuurlijk niet zo leuk, maar dat ze weer vlak bij me is wel.
Als zusjes onder elkaar kunnen we straks bellen: * Ben je thuis? # Ja. *Iets te doen? # Nee * Langskomen? # 's goed.
Dusss, en dat kan net zo lang totdat ik ga verhuizen...
Het was een hele opgaaf om een heel weekend te besteden aan het schoonmaken van een etage, het was zaterdag 28 graden en zondag 32. Daarbij was het 1 smerige janboel.
Het zou me zelfs niets verbazen als de badkamer nog nooit was schoongemaakt.
Omdat ik vrijdag na de bestuursvergadering aan de bar ben blijven hangen en een aantal biertjes achterover had geslagen had ik zaterdag niet echt een helder gevoel in mijn maag. Het moment dat ik in de badkamer keek besloot ik dus maar om dat te bewaren voor de volgende dag. Zondag de schoonmaak handschoenen aan, wasknijper op de neus en proberen zo min mogelijk op mezelf te spetteren.
Uiteindelijk is hij schoon geworden en bijna alles is kalkvrij... wat een klus!
Ik vind dat haar etage helemaal is zoals zij is. Apart behang en fel groen op de muur, laminaat op de vloer en de tegeltjes in de keuken met vrolijke kleuren beplakt. Echt Delica en erg leuk.
Uiteraard wil ik deze gelegenheid niet voorbij laten gaan:
Delicatessa!!! Gefeliciteerd met je eigen stulpje!!!
Zoals ik vorige week al vertelde moest ik naar een manueel therapeut.
Afgelopen maandag ben ik weer geweest en hij heeft me gekraakt, brr al dat gekraak in je nek.
Best beangstigend als je je realiseert dat zo iemand maar iets te ver hoeft te draaien en je vervolgens als kastplantje door het leven gaat.
Gelukkig en waarschijnlijk ook natuurlijk ging het allemaal goed, op dit moment kan ik zelfs over mijn schouder heen opzij kijken terwijl ik nooit verder dan voor mijn schouders kwam. God wat een opluchting. Hij heeft me beloofd dat hij de volgende keer verder naar beneden gaat met kraken, hopelijk gaat hij mijn hele graat af dan kan ik op volgende week op Texel lekker swingen!
Wat toevallig nou dat The Shavers daar volgende week ook zijn om op te treden...
Gisteren hebben we de nieuwe matrassen en lattenbodems gekregen, ik weet dat je aan een nieuwe matras moet wennen en dus zeg ik er nog maar even niet al te veel van. Ik weet alleen dat sommige plaatsen normaal geen last geven en nu wel en dat plaatsen die normaal wel last geven nu geen last geven.
Ik ga wel door met wennen, wie weet slaap ik binnenkort wel gewoon in 1x door.
Abonneren op:
Posts (Atom)