Vandaag een gesprekje Mazzel gehad. Hij is ook een blogje gestart, het leven staat wat op zijn kop wat een goede reden is om zo af en toe wat van je af te schrijven.
Maar, net als ik raakt hij wat vertwijfelt en hij vraagt mij dan ook: vind jij het ook niet lastig om stukjes te schrijven? je schrijft ze wel anoniem, maar mensen die weten dat jij het bent weten ook dat jij het bent...
Tja, dat vind ik nou ook, af en toe schrjf ik weleens een stukje die dan later weer verdwijnt of ik schrijf er 1 die vervolgens maanden als Draft blijf hangen. Want.... soms is een verhaal een mooie levenswijsheid, maar ja als je hem plaatst doe je misschien wel iemand pijn, of je schopt diegene tegen zijn/haar schenen.
Het blijftlastig en ik probeer mijn eigen grens maar aan te houden. Dat wat ik erg vervelend vind om over mezelf terug te lezen probeer ik over een ander niet te schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten