Wilco is fan.
Fan van het lieveheersbeestje dat we boven de commode hebben gehangen.
In den beginne werd er alleen maar naar gekeken, na een paar weken volgde een lach en weer iets later een vrolijke babbel. Nu weer een aantal weken verder reikt hij ernaar. Hij hangt wat te hoog waardoor hij er nog net niet bij kan maar als we het pootje tegen zijn handpalmpje houden sluit hij zijn handje en wappert dat ding heel snel heen en weer. Dat moet natuurlijk gevolgt worden dus gaat zijn hoofd ook heel snel heen en weer, met nog wat onstuimig getrappel van de beentjes hebben we een echt schuddebuikje op het aankleedkussen liggen hahahah.
Vandaag ging meneer nog een klein stapje verder, of Lieveheersbeestjes lekker zijn weet ik niet maar een hapje kon geen kwaad!
Wat ben ik trots! Hij stopt lieveheersbeestjes in zijn mond!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten